Шчасце – складаная і зусім загадкавая чалавечая эмоцыя. Здаецца, што кожны імкнецца яго знайсці, але вельмі нямногія ведаюць, як яго знайшоўшы, захаваць. Адны ўпэўненыя, што шчасце мімалётнае, іншыя лічаць яго пастаянным станам, многія эксперты кажуць, што шчасце – гэта выбар, а некаторыя лічаць, што яно прыроджанае і дано табе пры нараджэнні.
У кожнага чалавека ёсць свой родны кут, любімая вёска цi горад. Часцей за ўсё любімым завуць той горад, дзе прайшло цi ідзе дзяцінства чалавека, бо менавіта з дзяцінствам злучаны самыя дарагія сэрцу моманты i ўспаміны.
Любімы горад… Гэтаму гораду зyciм не абавязкова быць сталіцай, ён можа быць маленькім і ціхім, але вельмі родным. Гарады, як i людзі, – у кожнага свой лёс, свой твар i свой характар. Я хачу расказаць пра горад майго дзяцінства, маю малую радзіму.
Інструктыўна-метадычныя пісьмы БЕЛАРУССКАЯ МОВА І ЛІТАРАТУРА
Метадычныя рэкамендацыі для пераказу
Инструктивно-методические письма РУССКИЙ ЯЗЫК И ЛИТЕРАТУРА
Инструктивно-методические письма ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ И ИСТОИЯ БЕЛАРУСИ
Инструктивно-методические письма ОБЩЕСТВОВЕДЕНИЕ
Кодекс Республики Беларусь
Государственный школьный стандарт
Правила аттестации
Рэкамендацыі па карэкціроўцы прыкладнага каляндарна-тэматычнага планавання (далей – КТП) у 2022/2023
Цікава і пазнавальна прайшло мерапрыемства, якое было накіравана на падтрыманне цікавасці да беларускай мовы і літаратуры, фарміраванне нацыянальнай свядомасці асобы, развіваццё моўнай культуру. Гульня пачалася з размінкі: кожнай камандзе было зададзена па 5 пытанняў. Першы конкурс называўся “ Спрыт, знаходлівасць і розум” Для таго, каб дастаць заданне, неабходна было да такой ступені надзьмуць шарык, каб ён лопнуў. Каманда, якая здабывала лісток з заданнем і выконвала яго першай і правільна, была пераможцай. Усяго было пяць конкурсаў, падчас якіх вучні паказалі веды па фразеалогіі, лексічным знаэнні слоў, міфалогіі. Гульня закончылася пажаданнямі дабра і радасці.
Экспазіцыя, якая размешчана ў этнаграфічным кутку “Беларуская хатка”, прысвечана побыту беларусаў. На жаль, час ідзе вельмі хутка, а мы забываем многае з нашай гісторыі. Але напамінам пра жыццё нашых продкаў якраз і з’явілася падарожжа, якое прайшло ў форме гульні. Удзельнікі падарожжа пазнаёміліся з прыладамі, якімі апрацоўвалі лён. Таксама даведаліся, чаму раней абавязковым быў пояс як для жанчын, так і для мужчын. А раз гэта была гульня, то адпаведна былі і пераможцы.
Очень запомнилась гимназистам экскурсия на оборонительное укрепление 1938 года «Линия Сталина», так называемый музей под открытым небом, где представлены различные экспонаты военной техники. Ребята получили невероятные эмоции, а также познакомились с историей создания этого объекта, которое было оборонительным рубежом до воссоединения Восточной Беларуси и Западной Беларуси в 1939 году. Учащиеся своими глазами увидели боевую технику времён Великой Отечественной войны, смогли на себе ощутить те условия, в которых солдаты сражались за свободу и честь нашей Родины. Также здесь ребята получили знания о технике, которая выпускалась в СССР. Но очень жаль, что это сооружение так и не смогло себя проявить во время Великой Отечественной войны: остановить немцев, которые вошли в Минск уже на седьмой день войны.
Раман Івана Мележа “Людзі на балоце” дзесяцікласнікам было цікава вывучаць: яны апынуліся ў сапраўднай палескай вёсцы, пазнаёміліся вельмі блізка з жыхарамі Куранёў, бо пабывалі на ўроку, які для іх правялі супрацоўнікі музея “Пружанскі палацык”. Ім зачытвалі старонкі з рамана, дэманстравалі фрагменты фільма, а таксама з дапамогай прэзентацыі пазнаёмілі са святамі, якія апісаны ў творы. Урок прайшоў цікавап, хутка і з карысцю.
